تعداد بازديد 1024

**fatemeh**

بانگ رحيل !

خداوند سبحان خطاب به آدمى مى فرمايد:

يَابْن َآدَمَ!

1. اءَكْثِرْ مِنَ الزّادِ، فَإِنَّ الطَّريقَ بَعيدٌ بَعيدٌ.

2. وَجَدِّدِ السَّفيْنَةَ، فَإِنَّ الْبَحْرَ عَميقٌ عميقٌ.

3. وَخَفِّفِ الْحَمْلَ، فَإِنَّ الصِّراطَ دَقيقٌ دَقيقٌ.

4. وَاءَخْلِصِ الْعَمَلَ، فَإِنَّ النّاقِدَ بَصيرٌ بَصيرٌ.

5. وَاءَخِّرْ نَوْمَكَ إِلَى الْقَبْرِ.

6. وَفَخْرَكَ إِلَى الْميْزانِ.

7. وَشَهْوَتَكَ إِلَى الْجَنَّةِ.

8. وَراحَتَكَ إِلَى الاَّْخِرَةِ.

9. وَلَذَّتَكَ إِلَى الْحُورِ العينِ.

10. وَكُنْ لى ، اءَكُنْ لَكَ.

11. وَتَقَرَّبْ إِلَىَّ بِاسْتِهانَةِ الدُّنْيا.

12. وَتَبَعَّدْ عَنِ النّارِ لِبُغْضِ الْفُجّارِ وَحُبِّ الاَْبْرارِ.

13. فَإِنَّ اللّهَ لايُضيعُ اءَجْرَ الْمُحْسِنينَ.

الجواهر السّنيّة / ص 67 و نيز: كلمة اللّه / ص 471.

**fatemeh**

اى فرزندآدم !
1. ((توشه )) را افزون كن ، كه ((راهِ)) [آخرت و رسيدن به سعادت ]، دور است دور!
2. و ((كشتى )) را تعمير كن ، كه ((دريا)) عميق است عميق !
3. و ((بار))[هاى اضافى كه در اين سفر به كارت نمى آيند] را فروگذار و سبك گردان ، كه 4. و ((عمل ))[و كردار و گفتارت ] را خالص گردان ، كه ((حسابرس ))بيناست بينا!
5. و خفتن خويش را به تاءخير بينداز و آن را براى درون قبر بگذار!
6. و فخر كردنت را براى هنگامه برپايى ((ميزان )) [در قيامت ] بگذار.
7. و ميل [و برآوردن خواهشهاى دل ]ات را براى بهشت واگذار.
8. و راحتى و آسايشت را براى جهان آخرت بگذار.
9. و لذتجويى ات را براى [زيستن در كنار] همسران بهشتى واگذار.
10. و براى من باش تا من نيز براى تو باشم .
11. و با سبك شمردن دنيا، به من نزديك شو و تقرّب بجوى .
12. و با دشمن داشتن فاجران و بدكاران ، و نيز دوستى با ابرار و نيكان ، خويشتن رااز آتش ، دور بدار.
13. پس [بدان كه ] خداوند، پاداش نيكوكاران را تباه نمى سازد.

**fatemeh**

هوشمندى و فرزانگى چنين اقتضا مى كند كه آدمى ، هنگام سفر، زاد و راحله خويش رابررسى كند؛ مسافت راه و وسيله سفر و توشه راه را ارزيابى نمايد و نيز مدّتْ زمان سفر و ايّام ماندن در مقصد را محاسبه كند و خود را مهيّا سازد. و اگر قصد تجارت و يااهداى هديه به عزيزى را نيز در سر دارد، كالايى در خور و تحفه اى مناسب فراهم آورد.
آدميان ، مهاجرانى هستند كه ((بانگ رحيل )) هر دم آنان را به كوچ و سفر به سوى مقصدنهايى فرا مى خواند.
آيد آنروز كه من هجرت از اين خانه كنم
از جهان پر زده ، در شاخ عدم لانه كنم
رسد آن حال كه در شمع وجود دلدار
بال و پر سوخته ، كار شب پروانه كنم [...]

**fatemeh**

امير مؤمنان 7 بارها و بارها، با صدايى حزين كه از سويداىدل بيدارش برمى آمد و جانهاى خفته و غافل را به هشيارى فرا مى خواند، ندا مى داد:

((تَجَهَّزُوا رَحِمَكُمُ اللّهُ فَقَدْ نُوديَ فيكُمْ بِالرَّحيلِ :
مجهّز و آماده شويد خدايتان رحمت كند كه بانگ رحيل و نداى كوچ در ميانتان سرداده شد))!

نهج البلاغه (صبحى صالح ) / خطبه 204.

مرا در منزل جانان چه امن و عيش ، چون هر دم
جَرَس فرياد مى دارد كه بربنديد محملها

ديوان حافظ / غزل اوّل .

تعداد بازديد 1024 بانگ رحيل !
نويسنده	پيام

هدایت به بالای صفحه