اطلاعات اضاقي پست ها پيام ما: اولين نيستيم ولي بهترين خواهيم بود. |
|
تعداد بازديد 1028
|
نويسنده |
پيام |
noora
عضويت: 10 /10 /-622
|
نبوت در قرآن
مقدمه
نبوت که به عنوان رشته ارتباطى انسان با خالق يگانه ميباشد
با نظر به ارتباطش با خداى متعال عاليترين درجه انسانى است فلذا کسى نيز
که به عنوان نبى پيامبر حمل کننده نبوت ميباشد نيز بايد نمونه عالى
انسانيت بوده و ميتواند به عنوان نمونه يک انسان تکامل يافته، انسانهاى
ديگر را نيز به کمال و رشد برساند که اين مسئله در کلام و فلسفه ثابت شده
مى باشد، قرآن مجيد نيز به معرفى پيامبران برداخته و آنها را به عنوان
انسانهاى نمونه و برگزيده که داراى حسن خلق مى باشند و خودشان هدايت يافته
ميباشند، به بهترين و زيباترين ويژگيها که بالاتر از آن براى انسان قابل
تصور نيست معرفى نموده است يعنى با هر صفت خوبى که لازمه عظمت و قداست
پيامبر است، ستوده و از هر ناپاکى و صفت زشتى که در مقابل و تعارض با مقام
پيامبرى الهى دارد را از آنها نهى کرده است که آيات زير نشان دهنده جايگاه
نبوت در قرآن مى باشد.
آيات نبوت در قرآن
توحيدى بودن
در سوره زخرف آيه 27 و 26 توحيدى بودن حضرت ابراهيم
عليهالسلام را نيز ويژگى وى دانسته که به خاطر آن هدايت يافته است از زبان
حضرت ابراهيم در قرآن چنين نقل شده که " به ياد آر زمانى را که ابراهيم به
پدر و قوم خود چنين گفت من از آنچه شما ميپرستيد بيزارم مگر آنکس که مرا
آفريده و هم او هدايتم خواهد کرد".
|
سه شنبه 05 شهریور 1392 - 17:21 |
|
تشکر شده از این مطلب : | 1 کاربر از noora به خاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند:
818 / |
|
noora
[rankingnoora]
ارسالها : [Count_Allnoora]
عضویت: [registerdatenoora]
محل زندگی: [citynoora]
سن: [age_answernoora]
تعداد اخطار: [warningnoora]
تشکرها : [thanksnoora]
تشکر شده : [thanksnoora]
|
پاسخ 1 : آیات نبوت در قرآن
اهل يقين
از جمله ويژگيهاى ديگر پيامبران اهل يقين بودنشان ميباشد
که در دلشان نسبت به خدا وعده و وعيدههاى خداوندى کوچکترين شک و شبهه و
ترديدى نداشتند چنانچه در آيه 75 سوره انعام ميخوانيم که: "و اين چنينى
ملکوت آسمانها و زمين ]حکومت مطلقه خداوند[ را به ابراهيم نشان داديم (تا
به آن استدلال کند) و اهل يقين شود.
پيامبران فرادى هدايت يافته
در سوره آلعمران آيه 23 نيز ويژگى نبوت را چنين معرفى ميکند که:
خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر
جهانيان برترى داد که چرا اينها جون افرادى هدايت يافته بودند که در عملشان
و رفتارشان، کردارشان تنها خود را ملاک عمل قرار نميدادند بلکه به عنوان
مثال در مقام خير و شر، خودشان را نميديدند بلکه حق و حقيقت را ميديدند
هر کارى که ميکردند خالص و در راه خدا بوده و افراد صالح و درستکارى بودند
و بر اساس اعمالشان شايستگى برگزيده شدن نسبت به ساير افراد را در خود
ايجاد کردند.
و همچنينى در آيات بين 87 تا 84 سوره انعام پيامبران را چنين معرفى ميکند که:
"براى وى (ابراهيم) اسحاق و يعقوب را بخشيديم و همه آنان را
هدايت کرديم و پيش از آن نوح را هدايت نموديم و از فرزندان او داوود،
سليمان و اسماعيل و اليسع و يونس و لوط را و برخى از پدرات و فرزندان و
برادرنشان را بر جهانيان برترى داديم و بر همگان برگزيديم و به راه راست و
مستقيم هدايتشان کرديم.
اخلاق پسنديده و خوش خلقى
درسوره قلم آيات 4و3 به صفاتى ديگر از صفتهاى پيامبر اشاره
کرده که همان خلق پسنديده و خوش خلقى پيامبر ميباشد ميفرمايد:"و بر توست
پاداش نيک و بيپايان و تو داراى خلق عظيم و پسنديدهاى هستي" يعنى چون
انسانها را به سوى هدايت راهنمائيشان ميکنى با آنها در نهاى عطوفت و
مهربانى و مدارا هستى که اين نيز يعنى خلق و خوى پسنديده يکى از لوازم
تربيت ميباشد. چون براى اينکه انسان کسى را به کار پسنديده دستور دهد بايد
خودش عامل به آن باشد.
شکرگذار و اهل علم ميباشند.
و درسوره صاد آيه 48 چنين معرفى ميکند: که اسماعيل و السيع و ذوالکفل را ياد کن که همه آنان از نيکان بودند.
و همچنينى در سوره نمل آيه 15 ميخوانيم:
ما به داوود و سليمان دانشى عظيم داديم و آنان نيز متقابلا
گفتند سپاس از آن خداوندى است که ما را بر بسيارى از بندگان مومنش برترى
بخشيد. يعنى يکى از ويژگيهاى پيامبران را داشتن دانش و آگاهى آنها معرفى
کرديده و ديگر سپاسگزار بودنشان.
امضای کاربر : [emzanoora] |
سه شنبه 05 شهریور 1392 - 17:22 | |
تشکر شده از این مطلب : | 1 کاربر از noora به خاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند:
818 / |
|
noora
[rankingnoora]
ارسالها : [Count_Allnoora]
عضویت: [registerdatenoora]
محل زندگی: [citynoora]
سن: [age_answernoora]
تعداد اخطار: [warningnoora]
تشکرها : [thanksnoora]
تشکر شده : [thanksnoora]
|
پاسخ 2 : آیات نبوت در قرآن
امر به معروف و نهي از منکر
خداوند متعال در آيه 157 سوره اعراف پيامبر اکرم صليالله عليه و آله را چنين معرفى ميکند:
"پيامبرى که آنها را به معروف (کارهاى خوب) دستور ميدهد و
از منکر (کارهاى بد) بازشان ميدارد پاکيزهها را براى آنان حلال ميکند و
ناپاکيها را حرام ميکند". بسيار پر واضح است که يک کسى که به چنين کارى
انجام ميدهد عقل حکم مى کند که بايد ابتدا خودش به اين دستورات عمل کند،
يعنى اهل کار خير باشد و از کار بد دورى کند و حلال و حرام را خودش نيز
رعايت کند تا بتواند بر ديگران نيز دستور دهد تاريخ نيز نشان دهد که حضرت
محمد به عنوان يک پيامبر نمونه اعلاى يک انسان کامل در عصر جاهلى بود، به
عنوان مثال در عصرى که شراب خوردن يک کار عادى بوده تاريخى گواهى ندارد
مبنى بر اينکه او نيز دست به چنين کارى زده و تا حدى خودش را عارى از هر
گونه ناپاکيها و حلال و حرامها کرده بود که به عنوان امين شهرت يافته بود.
يا در سوره جمعه آيه دوم پيامبر را چنين معرفى مينمايد که:
"اوست که از ميان ملت امى و بيسواد پيامبرى از خدشان
برانگيخت تا آيات خدا را برايشان تلاوت کند، از رزائل و مفاسد اخلاقى
پاکشان سازد، کتاب را بر آنان بياموزد، گر چه آنان پيش از آن در ضلالت و
گمراهى آشکار به سر ميبردند. به عبارت ديگر پيامبر يعنى کسى که بر اساس
دستور خداوند، جامعه را به عنوان يک اصلاحگر، از مفاسد اخلاقى، اصلاح
ميکند و به وسيله آموزش علم و دانش، آنها را از ضلالت و گمراهى که ريشه
آْن از جهالت و نادانيها است، خارج ساخته و هدايتشان ميگرداند.
و آخرين آيهاى که در اين بخش بيان ميکنيم آيه 58 سوره مريم ميباشد که در واقع جمع بندى مطالب بالاست و آن اينکه:
"آنان پيامبرانى بودند که خداوند نعمتش را بر ايشان ارزانى
داشت از فرزندان آدم و از کسانى بودند که با نوح سوار کشتى نموديم، آنان از
خاندان ابراهيم و اسماعيل و از هدايت شدگان و برگزيدگان بودند که هر وقت
آيات خدا بر ايشان تلاوت ميشد گريه کنان بر خاک مذلت و بندگى ميافتادند.
اين بود خلاصهاى از نظرات قرآن راجع به پيامبران و اينکه
پيامبران قبل از پيامبرى صاحب چه کارهايى بودند که لياقت دريافت نبوت را در
خود ايجاد نمودند و بيان کرده که همه آنها اهل نيکى بوده و از کارهاى زشت
رويگران بودند و داراى علم و دانش بوده و قبل از اينکه اينها به هدايت
ديگران بپردازند خود را هدايت کرده بودند. اما افسوس که انسان وقتى به
تورات و انجيل مينگرد مسئله را عکس اينها ميبيند زمانى نسبت زنا به
پيامبر ميدهند چرا که هر عقل سليمى حکم ميکند که پيامبر که به عنوان
هدايت و نجات دهنده نسل بشر است بايد قبل از پرداخت به هدايت ديگران خودش
به آن مسير هدايت و راهنمايى کند بر اين اساس است که بزرگان دعا کنند خدايا
ما را از شر اعمال نيکمان برحذر دار.
امضای کاربر : [emzanoora] |
سه شنبه 05 شهریور 1392 - 17:22 | |
تشکر شده از این مطلب : | 1 کاربر از noora به خاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند:
818 / |
|
برای ارسال پاسخ ابتدا باید لوگین یا ثبت نام کنید.